Pożegnanie z kotem dzieje się pomiędzy:
Nie z człowiekiem, nie z rzeczą. Ty, jak zwykle, pędzisz
Odbity w zaskoczonym tobą krągłym oku.
Ktoś – niezłomny, futrzasty – był i zniknął w mroku.
Pożegnanie z kotem jest ni to, ni owo.
Z czwartku na piątek. I nie ma tej chwili, by słowo
Wypowiedzieć: Dziękuję. Albo rzucić: Wybacz.
Prawdę mówiąc, nic z tego się zresztą nie przyda,
Skoro ludzie od wojny wciąż giną, od nędzy.
Więc jak pożegnać się z kotem? Po cichu. Pomiędzy.
(kotka Leokadia, 4.08.2006-9.03.2018)
