Zawsze, kiedy zbliżają się Święta, słyszę ludzi, którzy deklarują, że ich nie lubią. Zapewne mają swoje powody, a we mnie coraz rzadziej odzywa się mały dyktatorek, który chciałby narzucać bliźnim, co mają myśleć i czuć (pod warunkiem, że i wzajemnie nie robią tego mnie). Ale pozwolę sobie wyłuszczyć, dlaczego do nich się nie zaliczam. Dlaczego w gruncie rzeczy myślę sobie, że coś ważnego im się wymyka. Tego jednego wieczoru nasze wszystkie lata wydają się zszyte:…
Ten obraz Federica Barocciego zobaczyłem przypadkiem – akurat podczas mojego tegorocznego pobytu w Szwajcarii otwarta była w Bazylei wystawa ze zbiorów Muzeum Prado. Nieoczekiwaną zaletą pozostawania wciąż nie-dość-kompetentnym amatorem sztuki są takie prywatne zachwyty: kiedy widzę płótno Rafaela, Botticellego albo Rembrandta, wiem, że to Rafael, Botticelli czy Rembrandt i świadomość, że oglądam Dzieło Mistrza, budzi we mnie samym podejrzenie, czy obraz podoba mi się naprawdę (?), czy też dlatego, że, jak wiem, powinien mi się…
Będzie o muzyce i Świętach, ale najpierw muszę coś wyjaśnić. Jeśli szef Solidarności sugeruje (na pewno powie zresztą, że go źle zrozumiano) możliwość wykorzystania członków związku do przegonienia z ulic manifestantów KODu; jeśli radiowa Solidarność, skoro już nie stać jej na więcej, nie korzysta z okazji, żeby siedzieć cicho, tylko w sporze mniejszego od niej związku zawodowego z Zarządem Polskiego Radia wspiera Zarząd – to sytuacja mnie przynajmniej zaczyna skłaniać do wymiotów. Więc żeby zająć…